เศรษฐกิจดิจิทัล

ปัจจุบันซอฟท์เบคจ่ายค่าเช่าเซิร์ฟเวอร์และเซอร์วิสต่างๆ เกือบ 400,000 บาท/ปี โดยเงินจำนวนนี้ 100% ไหลออกไปจ้างงานและจ่ายภาษี ในสิงคโปร์และสหรัฐอเมริกา

ถึงแม้ประเทศไทยจะตั้งอยู่ใจกลางภูมิภาค และมีอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง ก็ไม่มีบริษัทเทคโนโลยีข้ามชาติสักแห่งเดียวมาตั้งเซิร์ฟเวอร์ เพราะสำหรับพวกเรา ข้อมูลของลูกค้าคือความเป็นความตายของธุรกิจ

นี่คือสิ่งที่เราต้องการ เพื่อทำให้ digital economy เกิด:

• กฎหมาย data privacy คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล
• กฎหมาย safe harbor คุ้มครองผู้ให้บริการ
• กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคที่ใช้บริการธุรกรรมและพาณิชย์อิเล็คทรอนิคส์

แต่เราได้สิ่งนี้มาแทน:

• มีม็อบมาตัดไฟ data center หลักของประเทศ ทำให้อินเตอร์เน็ตดับ
• มีรัฐประหาร ตัดทีวี ตัดอินเตอร์เน็ต แล้วอ้างว่าเกตเวย์ล่ม
• สภานิติบัญญัติแห่งชาติกำลังจะผ่านพรบ.ให้คนมีปืนมาอุ้มเซิร์ฟเวอร์เราไปเมื่อไรก็ได้ โดยไม่ต้องมีหมายศาล
• ฟิลเตอร์บล็อคเว็บเครื่องละ 7 ล้าน

ข้อดีของเศรษฐกิจดิจิทัลคือมันไม่มีพรมแดน และคนรุ่นผมก็ไม่ค่อยยึดติดสัญชาติ ถ้าโครงสร้างพื้นฐานของประเทศไหนพร้อมก่อน เม็ดเงินและมันสมองก็จะไหลไปที่นั่น และนวัตกรรมก็จะงอกเงย

แต่น่าเจ็บใจ เวลาเห็นคนที่กำลังตักตวงความงอกเงยนี้ โดยการไปเรียนต่อหรือทำงานต่อในประเทศพัฒนาแล้ว กลับมาเป่านกหวีดสนับสนุนกลุ่มคนที่กำลังตัดตอนอุตสาหกรรมในประเทศตัวเอง